বৰেণ্য আধুনিক অসমীয়াসকল

স্বাধীনতাৰ প্ৰায় দুই দশক পূৰ্বেই অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যৰ ইতিহাস আৰু স্বকীয় ঐতিহ্যক যুগমীয়া কৰি ৰখাৰ বাবে ছটাকৈ খণ্ডত অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি

আধুনিক অসমীয়া সাহিত্যৰ প্ৰাতঃস্মৰণীয় ব্যক্তিসকলৰ মাজৰ এজন অন্যতম হ’ল পদ্মনাথ গোহাঞিবৰুৱা। ১৯১৭ চনতেই তেওঁ অসম সাহিত্য সভাৰ দৰে জাতীয় অনুষ্ঠানৰ

(জোনাকী আলোচনীৰ প্ৰথম সম্পাদক চন্দ্ৰকুমাৰ আগৰৱালা আছিল অসমীয়া সাহিত্যৰ এজন পুৰোধা ব্যক্তি। প্ৰতিমাৰ খনিকৰ চন্দ্ৰকুমাৰ আগৰৱালা সম্পৰ্কে সাৰথিৰ পাঠকসকললৈ এটি

(লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা আছিল অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যৰ এজন বাটকটীয়া। বেজবৰুৱাৰ হাততেই জন্ম লাভ কৰিছিল অসমীয়া গল্প সাহিত্যই। সাহিত্যৰথী লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা সম্পৰ্কে সাৰথিৰ

(সত্যনাথ বৰা আছিল অসমীয়া সাহিত্যৰ এজন পুৰোধা ব্যক্তি। সাৰথিৰ পাঠকসকলৰ বাবে সত্যনাথ বৰা সম্পৰ্কে এটি চমু লেখা) সেই সময়ত আধুনিক

ড০ লক্ষ্মীনন্দন বৰা অসমীয়া সাহিত্যৰ এটা পৰিচিত নাম। “নিশাৰ পূৰৱী”ৰ পৰা “গঙা চিলনীৰ পাখি”, “যাকেৰি নাহিকে উপাম”, “পাতাল ভৈৰৱী” হৈ

অসমীয়া মানুহে ব্যৱসায় কৰিব নাজানে- এই অভিযোগটো অসমীয়া মানুহৰ গাত অতীজৰে পৰাই আছে। কিন্তু এজন মানুহে ঊনৈশ শতিকাতেই এই কথা

কমলাকান্ত ভট্টাচাৰ্যৰ জন্ম ঊনৈশ শতিকাৰ দ্বিতীয়াৰ্ধত। সেই সময়ৰ আনবোৰ অসমীয়া মহানায়কৰ তুলনাত তেওঁ এই ক্ষেত্ৰতেই ব্যতিক্ৰম আছিল যে, সেইসময়ৰ আনবোৰ